Znajdujący się w ścisłym centrum Radomia kościół ewangelicko – augsburski to niezwykle ciekawy, pod względem architektonicznym, obiekt. To również najważniejszy materialnym ślad ponad dwustuletniej obecności radomskich ewangelików w dziejach miasta. Obecność ta, to w dużej części postacie zapisane trwale w jego historii: Karol Hoppen, Jan Bivetti, Teodor Karsch, Otton Wistehube, Alfons Pinno, Adolf Tochterman, Edmund Friszke, Eugeniusz Schilling, Władysław Pytlik. To tylko niektóre nazwiska osób związanych z historią miasta, ale to także ludzie, którzy całym sercem żyli sprawami swojej parafii. Kościół przy dawnej ulicy Spacerowej, obecnie ulicy Mikołaja Reja, był centrum ich duchowego życia.

Poprzez prawie dwieście lat formalnego istnienia parafii ewangelicko – augsburskiej w Radomiu, wierni dokładali wszelkich starań, by kościół ich zawsze był jak najlepiej utrzymany. Jednak dramatyczne wydarzenia czasów II Wojny Światowej i jej następstw znacznie zmieniły położenie radomskich ewangelików. Rok 1945 zastaje w Radomiu niewiele ponad setkę mieszkających w tym mieście Luteran. Dalsze lata to, niestety dalsze uszczuplanie ilości wiernych tego wyznania. Tendencja ta zostaje wyhamowana dopiero w połowie lat siedemdziesiątych XX wieku. Wraz z pojawieniem się kilku rodzin z południa Polski odżywa powoli życie parafialne. Niemniej nieliczna parafia nie jest już w stanie wypracowywać dużych środków na potrzeby remontu swojego kościoła. Jedyny poważny remont obiektu w latach powojennych miał miejsce w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych. Udało się wtedy naprawić elewację i dach, a później odmalować wnętrze kościoła.

Pomimo wielkich starań i niezwykłej ofiarności parafian wiek XXI zastaje radomski kościół ewangelicko - augsburski w stanie domagającym się kompleksowego remontu. Ponieważ potrzeby są ogromne a środki niewystarczające, rozpoczyna się proces poszukiwania możliwości finansowych na zewnątrz. Wielką szansą stają się Fundusze Unijne. Jednak droga do ich pozyskania jest długa. Pierwszy krok w tym kierunku uczyniły władze miejskie. Przyjmując założenia do Programu Rewitalizacji Zabytkowego Miasta Kazimierzowskiego, dostrzeżono konieczność przeprowadzenia rewitalizacji ewangelickiego kościoła. Stąd też pojawienie się obiektu w Lokalnym Programie Rewitalizacji Miasta Radomia oraz gminnym Programie Opieki nad Zabytkami dla Gminy Miasta Radomia na lata 2008 – 2011. Dało to impuls Parafii do podjęcia dalszych działań. W roku 2009 przy finansowym udziale Rady Miasta Radomia zostaje opracowana pełna dokumentacja projektowa do remontu. Wraz z ogłoszeniem przez Mazowiecką Jednostkę Wdrażania Programów Unijnych naboru wniosków do konkursu w ramach działania 5.2, przystąpiono również ze strony Parafii do przygotowania wniosku. W dziele tym dzielnie pomagała Kancelaria Doradztwa Gospodarczego Cieślak & Kordasiewicz z Warszawy. Praca ta okazała się skuteczna. Wniosek przeszedł poprawnie ocenę formalną i został skierowany do drugiego etapu, czyli oceny merytorycznej. Po tym etapie znalazł się na wysokim, 19 miejscu w rankingu wojewódzkim. Podmiotów chętnych do pozyskania środków na cel było ponad 120 z całego województwa mazowieckiego. Udało się, choć w tej beczce miodu pojawiła się łyżka przysłowiowego dziegciu. Parafia starała się o dofinansowane na poziomie 85%, a uzyskała 65,50%. Wymusiło to poszukanie środków, które zapewnią sprawne przeprowadzenie całego zadania. Środki te udało się znaleźć dzięki niezwykłej otwartości i przychylności Prezesa i Zarządu Południowo – Mazowieckiego Banku Spółdzielczego w Jedlińsku. Bank ów otworzył linie kredytową dla Parafii na dogodnych warunkach, dając tym samym poczucie bezpieczeństwa i gwarancję powodzenia projektu. Pośród tych, którzy wsparli całość projektu finansowo są: Gmina Miasta Radomia, Diecezja Warszawska, Fundusz Bratniej Pomocy im. Gustawa Adolfa oraz indywidualni ofiarodawcy.

W styczniu 2011 w Mazowieckiej Jednostce Wdrażania Programów Unijnych została podpisana umowa o dofinansowanie projektu. W jej następstwie rozpoczęta została procedura wyłaniania wykonawcy. Na ogłoszony przez Parafię przetarg wpłynęło dziewięć ofert firm konserwatorskich i budowlanych. Wygrała radomska Korporacja Budowlana DARCO. Firma, jak się okazało, młoda na rynku, ale ambitna.

Remont obiektu, wraz z przerwami, które wymuszały warunku pogodowe trwał około czternastu miesięcy. Dzięki wytężonej pracy Inspektora Nadzoru Budowlanego - pani Krystynie Gielniowskiej i Kierownika Budowy - pana Jerzego Turno oraz przychylności prezesa korporacji budowlanej DARCO – pana Dariusza Żaka i nieocenionym radom pana Włodzimierza Chmielewskiego, sprawnie i trwale przeprowadzono rewitalizację zabytkowych budynków parafii ewangelicko – augsburskiej w Radomiu. W kościele, w ramach remontu, wykonano przeponę, czyli izolację poziomą fundamentów. W tym celu zastosowano metodę „Iniekcji Krystalicznej”. Opiera się ona na patencie autorstwa dr. Wojciecha Nawrota z Wojskowej Akademii Technicznej. Remont elewacji i wnętrza wykonano za pomocą tzw. systemu tynków renowacyjnych. Oznacza to, że wszystkie etapy prac i wszystkie materiały stanowią jedną całość technologiczną gwarantującą trwałość na długie lata. Wymieniono w całości pokrycie dachowe. Materiał użyty do tego to blacha będąca stopem wysokiej czystości cynku, tytanu i aluminium. Przewidywana trwałość tego pokrycia to 120 lat. Jak gdyby na marginesie całego projektu, dzięki pomocy władz miasta Radomia, udało się przeprowadzić renowację drzwi, starych żaluzji na wieży kościoła oraz wymienić okna w zakrystii. Dzięki temu postawiono przysłowiową kropkę nad „i”.

Oprócz kościoła prace prowadzone były równolegle w domu parafialnym. Tu wymieniono w całości pokrycie dachowe wraz z więźbą. Dach domu parafialnego wykonano z tego samego materiału, co dach kościoła. Ponadto dokonano adaptacji starego strychu na salę parafialną i pokoje gościnne. Całość dawnego strychu została nazwana Centrum Dialogu Ekumenicznego.

Dzięki temu Projektowi, radomska Świątynia Ewangelicka odzyskała swój dawny blask i ukazała na powrót swoją zachwycającą urodę, a nasze miasto wzbogaciło się o Centrum Dialogu Ekumenicznego, które znajdując się w budynku plebanii, poszerzy kulturalno – oświatową wiedzę mieszkańców Radomia.

Ks. Wojciech Rudkowski

<< Wróć do poprzedniej strony